De Muze zwijgt nooit in Sarajevo. (reisreportage over Sarajevo en het Ars Aevi-project). 28 december 2002.

“Onlangs werd in Sarajevo een bijzondere brug in gebruik genomen. Het gaat om de eerste realisatie van het ambitieuze Ars Aevi-project, dat hedendaagse kunst uit de hele wereld wil samenbrengen in de hoofdstad van Bosnië-Herzegowina. Ars Aevi wil na de moeilijke jaren ‘90 Sarajevo weer op de wereldkaart zetten als stad van culturele rijkdom en diversiteit. In de collectie bevinden zich naast gereputeerde Joegoslavische kunstenaars als Abramović, Hadžifejzović en Skopljak, ook Beuys, Kabakov, LeWitt, Sherman en onze eigenste Panamarenko.”

Waar vliegt de adelaar heen? (reisreportage over Albanië). 20 september 2003.

“Er heerst een vakantiestemming aan boord van de Griekse ferry die de overtochten tussen de Italiaanse havenstad Triëst en het Albanese Durrës maakt. De passagiers zijn Albanese emigranten die in Italië werken en in de zomermaanden terugkeren naar hun vaderland. Albanezen zijn trotse mensen. Bovenop het dek, terwijl aan bakboord traag de Kroatische eilanden voorbijglijden, vertellen ze sterke verhalen over hun land. De Albanezen gaan er prat op dat zij de oudste inwoners van het Balkanschiereiland zijn.”

Om niet te vergeten wie zij waren. (recensies van Dragan Klaić, Thuis is waar je vrienden zijn. Ballingschap tussen internet en Ikea-tafel en van Natasha Radojčić-Kane, Terug naar huis). 2 oktober 2004.

“Nu de wapens en de kranten zwijgen, is recentelijk een nieuw soort auteur opgestaan. Het is de vluchteling die vanuit zijn nieuwe plaats in de wereld schrijft over wat hem overkomen is, vaak rechtstreeks in de nieuwe (Engelse) taal die hij in zijn toevluchtsland heeft geleerd. Niet toevallig hebben twee onlangs verschenen boeken het over een ‘thuis’ in hun titels. Van Natasha Radojčić-Kane verscheen ‘Terug naar huis’. Dragan Klaić publiceerde zopas ‘Thuis is waar je vrienden zijn. Ballingschap tussen internet en Ikea-tafel’.”

Terwijl de omringende wereld toekeek. (recensie van Janine di Giovanni, Totale waanzin). 18 juni 2005.

“De Servische generaal Ratko Mladić, de Bosnisch-Servische politieke leider Radovan Karadžić en de Kroatische generaal Ante Gotovina, allen beschuldigd van oorlogsmisdaden, lopen nog steeds vrij rond. Men zou bijna vergeten dat ze mee verantwoordelijk waren voor de dood van 250.000 mensen. Hoe is het allemaal zo ver kunnen komen? Die vraag tracht de Amerikaanse journaliste Janine di Giovanni te beantwoorden in haar boek ‘Totale waanzin’.”